Zróbmy sobie event.

Jest bajecznie, jest bezpiecznie. Są pieniądze, świeci słońce, narzeczony w pas skłoniony, a na palcu u panienki błyszczy brylant niemaleńki. Jest zameczek lub zamczysko, jednym słowem widowisko. Piękni goście, rajskie kwiaty (no i tata jest bogaty), siostry, bracia, kuzynostwo, wszystko jakby pachnie wiosną. Wiosna może to przesadka, lepszy jest zegarek Patka. Wszak natura przemijalna, gotóweczka - namacalna. Już chwileczka, już momencik zaraz zacznie się evencik.

Jest po wszystkim, było fajnie, ale teraz jednostajnie.

Może dziecko, może pieska? Jest kredycik, gruba kreska. Zatem domek całkiem nowy, designerski, odlotowy. I znów człowiek się natrudzi czym zaskoczyć ma tu ludzi. Myśli co dzień, nie śpi w nocy..."bądź mi zawsze ku pomocy". Apartament jak ze snu, przyjdzie znowu gości stu. Suknia, błyszczyk i szpileczki, dokumenty włóż do teczki. Wdech i wydech, otwieramy, zębów biel i zaczynamy. Już chwileczka, już momencik, mamy drugi już evencik.

A co dalej, myśl człowieku, przecież jesteś wciąż na fleku.

Będą dzieci, dwa cudeńka i chłopaczek i panienka. Ciąża świetna, nie ma tycia..."w torbie wodę masz do picia, chlebek ciemny, może suchy, a najlepiej jedz okruchy". Piękne mamy już dzieciny, czas wyprawić cudo chrzciny. Wybór ojca, wybór matki, niech przynoszą drogie datki. Wybór nie jest obojętny, chrzestny musi być majętny. Eleganckie jest przyjęcie i przy stole słowne gięcie. Lawendowo i dań karty, nosek mamy już zadarty. Już chwileczka, już momencik, no i trzeci jest evencik.



Koniec sceny, koniec aktu, nie wychodźcie, to brak taktu. Stół, dwa krzesła, puste ściany, siedzi facet źle ubrany. Jakaś szafa, trochę książek, w palcach lekko drży pieniążek. Stoi flaszka, było picie...

- co to szare jest?
- to Życie.


I.Bo